Proces rozwoju hełmu kuloodpornego

Kuloodporne hełmy są niezbędnym wyposażeniem dla żołnierzy, które chroni ich głowy podczas walki. Ale jak powstały kuloodporne hełmy i jak ewoluowały? Poniżej znajduje się krótkie wprowadzenie.

Podczas I wojny światowej żołnierz kuchenny przetrwał ostrzał artyleryjski dzięki temu, że miał na głowie żelazny garnek, co później doprowadziło do powstania francuskiego hełmu Adrian. Jednak oryginalne hełmy były wykonywane z prostego metalu, za pomocą uproszczonych technik, i potrafiły chronić jedynie przed odłamkami pocisków, nie oferując ochrony przed kulami. W kolejnych dekadach, wraz z rozwojem technologii, hełmy również się rozwijały. Pojawienie się stali pancernej umożliwiło rozwój i zastosowanie hełmów kuloodpornych. Stal kuloodporna ma wiele zalet, takich jak duża ciągliwość, wysoka wytrzymałość i silna odporność. W pewnym stopniu hełmy z tej stali mogą wytrzymać czołowe trafienia od niektórych pistoletowych pocisków. Pod koniec XX wieku proces produkcji hełmów był stale udoskonalany, a coraz więcej nowych materiałów zostało odkrytych i wprowadzonych do użytku, np. aramid (także nazywany Aramid) oraz PE. Aramid, wynaleziony pod koniec lat 60., to nowy syntetyczny włóknisty materiał wysokotechnologiczny o wysokiej odporności na temperaturę, dużej odporności korozyjnej, lekkości i dużej wytrzymałości. Dzięki tym zaletom stopniowo zastąpił stal kuloodporną w dziedzinie ochrony balistycznej. Hełmy kuloodporne wykonane z nowych materiałów znacznie lepiej zatrzymują kule, a ich projektowanie staje się coraz bardziej ergonomiczne. Zasada działania polega na tym, że uderzenie kuli lub odłamka w warstwę włókien przekształca się w siłę rozciągającą i ścinającą, w wyniku czego energia uderzenia jest rozpraszana na obszarze otaczającym punkt trafienia, aż w końcu kula lub odłamek zostają zatrzymane. Dodatkowo, system zawieszenia hełmu również przyczynia się do jego doskonałej ochrony. System ten redukuje ogromne drgania spowodowane przez kule lub odłamki, zmniejszając uszkodzenia głowy wynikające z tych drgań. Działa on poprzez zapobieganie bezpośredniemu kontaktowi głowy żołnierza z hełmem, dzięki czemu wstrząs wywołany przez uderzenie kuli lub odłamka nie jest bezpośrednio przekazywany na głowę, ograniczając w ten sposób obrażenia. Ten rodzaj rozwiązania stosowany jest obecnie również w hełmach cywilnych. Należy jednak pamiętać, że mimo znacznego ulepszenia materiałów i coraz doskonalszego projektowania, większość współczesnych wojskowych hełmów może chronić jedynie przed odłuskami, odłamkami lub pistoletami małego kalibru, a ich zdolność ochrony przed karabinami średniej mocy jest ograniczona. Dlatego tak zwane hełmy kuloodporne mają w rzeczywistości ograniczoną funkcję ochrony przed kulami, jednak ich zdolność zatrzymywania odłamków i częściowo kul nie może być pominięta.

Powyżej znajduje się cała prezentacja hełmów kuloodpornych.